August 23, 2023

Јади, моли се, сакај!

Дојдов до онаа фаза во животот каде што сметам дека пораснав доволно за да можам да го соџвакам овој филм и книга и конечно да проговорам за истиот.

Елизабет Гилберт има се што една образована, амбициозна жена може да посака: сопруг, куќа, успешна кариера. Но, наместо да се чувствува среќна и исполнета, таа е обземена од паника, тага и збунетост.

Лиз поминува низ развод, ужасна депресија, уште една неуспешна љубов и искоренување на сето она што некогаш мислела дека треба да биде.

За да се опорави од оваа предвремена средновечна криза, Гилберт презема радикален чекор. За да си даде себе си време и простор да дознае која е навистина и што посакува, таа се ослободува од стегите, ја напушта работата и тргнува на едногодишно патување низ светот сосема сама.

Нејзината цел е да посети три места каде што би можела ужива во еден аспект од нејзината сопствена природа.

Во Рим, нејзината прва станица, таа ја проучува уметноста на задоволството, добивајќи ги дваесет и трите најсреќни килограми во животот додека ужива во прекрасна италијанска храна и учејќи да зборува италијански.

Индија, нејзината втора дестинација, е посветена на уметноста на преданоста, каде со помош на една гуру Гита и изненадувачки мудар каубој од Тексас, таа се впушта во четири непрекинати месеци духовно истражување.

На Бали, нејзината крајна дестинација, таа ја проучувала уметноста на рамнотежата, каде е приморана да научи да балансира помеѓу љубовта и медитацијата со која пробува да се спознае подобро себе си и да пронајде внатрешен мир.

Низ изминативе 10, 15 години се најдов во неколку ситуации каде што сум била приморана да отпатувам некаде сосема сама и верувајте ми ова секој пат ми носеше некој посебен вид на јасност и прочистување на умот.

Духовно патување. Потрага. Аџилак. Сите овие импулси го карактеризираат духовниит мемоар на Елизабет Гилберт: Јади, моли се, сакај - кој беше објавен во 2006 година, а по кој е и снимен истоимениот филм во 2010 година со прекрасната Џулија Робертс.

Искрено, кога прв пат имав прилика да го погледнам филмот признавам дека ми беше крајно досаден и немав сила да издржам дури ни 30 минути да го гледам.

13 години подоцна, истиот филм повторно ми се појави како дел од листата на Нетфликс, па решив да му дадам втора шанса.

Сфатив една многу битна лекција на која Лиз Гилберт проба да ме научи уште пред 13 години, а тоа е следнава: фокусирај се на она што е навистина најважно - себе си.

Да, звучи помалку себично знам, но тоа што јас го извлеков од патешествијата на Лиз беше дека пред да сакате некој друг, прво мора да се сакаме и прифатиме себе си онакви какви што сме.

Гилберт зборува за тоа што може да се случи кога ќе преземеш одговорност за сопственото задоволство и ќе престанеш да се обидуваш да живееш по пропишаните идеали на општеството.

Во текот на своето духовно патување, Лиз учи од разните жени на кои неочекувано наидува, гледајќи ги како сродни души и учителки кои и помагаат во процесот на ослободување од грижите, вината и неможноста да си ги прости грешките од минатото.

Сигурна сум дека овој филм ќе допре до секој оној од вас кој некогаш се разбудил од немилосрдната потреба да направи некаква промена во својот живот и да проба подобро да се спознае себе си, па така топло ви препорачувам да и дадете шанса на Лиз Гилберт да ве освои со своите богати авантури, искуства и по пат да ве научи на неколку битни лекции 😊.

Погледнете го трејлерот за филмот тука:

July 30, 2023

Барби конечно ги тргна розовите наочари!

Барби е еден од најинвентивните, беспрекорно изработени и изненадувачки мејнстрим филмови на денешницата.

Филмот е право сведоштво за тоа што се може да постигнеме дури и кога сме втурнати најдлабоко во утробата на капитализмот.

Фактот дека целиов овој проект е директно поврзан со една од најпрепознатливите и најпродаваните кукли за деца, игра клучна улога во враќањето на Мател (производителот на единствената Барби) на голема врата.

Барби филмот започнува со воведната нарација на прекрасната Хелен Мирен која со доза иронија не внесува во Барби светот и ни зборува за „моќта“ на Барбиката и како благодарение на неа "сите проблеми на феминизмот и еднаквите права се конечно решени“.

Таа ни ја претставува нашата главна хероина, нашата Барбика, т.е. „Стереотипната Барби“, која е секогаш ведра, насмеана, самоуверена, русокоса и што е најважно, личи на Марго Роби.

Вечно обожавана од нејзиниот Кен, чија работа е... буквално кажано: „плажа“. Не „спасувач“, туку „плажа“.

Сите пријатели на Барби имаат работни места со голема моќ: претседател на Барби Ленд, автор, физичар, доктор, адвокат итн.

Мислам дека почнувате да чувствувате на каде одам со муабетов, а тоа е дека Барби и нејзиниот Барби Ленд се просто перфектни, една прекрасна розова утопија, каде владее феминизмот на најјако и каде Барбиките го имаат првиот и последниот збор.

Секое утро, нашата стереотипна Барби се пика под тушот од кој не тече вода, го поставува својот појадок со вафла во облик на срце, декориран со шлаг и не го ни вкусува, лебди низ улиците, наместо да оди и го "управува" својот розев кабриолет, на кој не му треба никакво гориво за да може да ја врши својата функција.

Како што реков... Се е совршено.

Единственото нешто што може да ја наруши оваа совршеност е моментот кога на нашата хероина ќе и надојдат чудни мисли во главата и одеднаш ќе извика: "Дали некогаш сте се запрашале како е да се умре?".

И да скратам.

По сплет на околности Барби е принудена да го напушти својот совршен свет и да зачекори кон реалноста. Нашата реалност.

Во надеж да се справи со ненадејните напади на човечност, таа ќе отпатува за Калифорнија, каде што се среќава со целосно машкиот извршен одбор на Мател.

Мажи во одела кои се длабоко убедени во себе си дека се квалификувани да одредат што им се допаѓа и што им треба на малите девојчиња затоа што некогаш имале жена извршен директор (или две, можеби...).

Гервиг е брилијантна и преку хистерична фарса фокусирана околу Кен и неговите колеги Кен(ови), ја нагласува матријархалноста на Барби Ленд за да истражи како моќта ја обликува самоперцепцијата на една личност.

Рајан Гослинг дава целокупна комична изведба во филмот, со која не може, а да не го засакате.

Тој на моменти се понаша како детенце, на моменти како еден од ликовите во Зоуландер, а некогаш знае да биде и прав манијак.

Во текот на целиот филм Гослинг се бори со сам себе и што претставува неговото Кен на Барби. Кој е тој кога е само Кен?

Кон крајот на филмот се води еден многу битен разговор кој уредно ја сумира една од големите илузии на капитализмот, а тоа е дека креациите постојат независно од оние што ги создале.

Зошто филмовите и телевизиските емисии се претвораат во „содржина“ и зошто писателите и актерите завршуваат експлоатирани и понижени?

Барби, на свој итар, помалку глупав начин, успешно навлегува во суштината на денешното општество и не се плаши да ни ја наслика суровата реалност во која живееме.

Топло ви препорачувам доколку имате можност и време да го погледнете овој филм и пријатно да се изненадите од тоа што ќе го доживеете.

За крај, тука ви го оставам трејлерот за Барби филмот:

July 12, 2023

Како денес го толкувам "Ѓаволот носи Прада"

И по 17 години откако ликот првпат се појави на екранот, Миранда Пристли од „Ѓаволот носи Прада“ сè уште ми е на ум.

Денес, Миранда Пристли се користи во мемиња и написи како пример за лош шеф, а во филмот таа е строг главен уредник на измисленото списание Ранвеј (модна писта), чија улога ја толкува Мерил Стрип.

Миранда е тип на шеф кој бара од своите вработени највисоко ниво на професионализам додека се на работното место. Бара да и биде набавено најновото продолжение на „Хари Потер“ серијалот на книги за нејзините две деца, има тенденција да го окупира целото приватно време на нејзините вработени, и нема да се заблагодари за тоа, бидејќи како што најчесто милува да каже во филмот „Тоа е сè“.

Кога го гледав овој филм како тинејџерка секако дека навивав за младата Енди која е нејзината лична асистентка. Но, откако повторно го изгледав филмот како возрасен вработен човек, изненадена сум кога сфатив дека имам многу покомплексно мислење за Миранда.

„Зошто никој не е подготвен? е реченицата со која Миранда му се обраќа на својот неспособен персонал кога ќе направи погрешни чекори во работата.

Миранда за мене повеќе не е негативецот, таа е бизнис жена која конечно ја разбирам.

Секако Миранда не е баш идол за тоа како треба да се одвиваат односите шеф-вработен. Вашиот шеф не треба да очекува да бидете достапни во било кој час од денот, дури и ако сте негов личен асистент.

„Личноста чии повици секогаш ги прифаќаш, тоа е врската во која што си!“ вели Нејт, момчето на Енди, откако таа го прифаќа повикот на Миранда среде кавга. Со шеф кој го злоупотребува нејзино лично време, не е ни чудо што Енди доживува симптоми на исцрпеност кои се влошуваат со тоа што има пријатели и момче кои не го поддржуваат нејзиниот нов избор на кариера.

Миранда е многу посложена од „Ѓаволот“ со кој се споредува во филмот и романот на кој е заснован истиот. Таа доживува дискриминација по основ на нејзината возраст и пол и се бори да не биде заменета со помлад, поевтин кандидат. Дури и Енди се согласува велејќи дека "Таа е строга, но Миранда да беше маж, никој немаше да забележи ништо на неа освен колку е одлична во својата работа“. Кога жените во реалниот живот ги исполнуваат машките очекувања за стабилност, тие најчесто се соочуваат со дискриминација.

За да остане на врвот, Миранда ја планира и прелистува секоја страница на Ранвеј, постојано е во тек со модната индустријата и со насмевка ги испраќа своите ривали на далечни работни места. Дефинитивно е злобна и дефинитивно има ограничувачки стандард за тоа што е убавина, но не можете да ја негирате нејзината повеќедецениска борба да остане на врвот.

Приказната е раскажана од гледна точка на Енди, така што имаме ограничено разбирање за тоа какви се борби водела Миранда на ова нефер поле на игра што ја навело да прерасне во тоа што е сега. Кога бев помлада, ја гледав како негативец, но, како возрасна, негувам повеќе разбирање и сочувство за самоуверениот лидер кој сака да биде и да остане на чело и работи за да го задржи тоа.

Миранда сака моќ и сака да наградува, а Енди се преправа дека тоа не е за неа и мисли дека е подобра.

Има еден момент во филмот кога двете се во Париз на модна недела каде Миранда и открива на Енди дека нејзиниот брак се распаѓа додека непријателите кружат како мршојадци чекајќи го идеалниот момент за да нападнат. „Дали има нешто што можам да направам? прашува Енди, непријатно признавајќи ја ранливоста на нејзината шефица. „Твојата работа“, одлучно одговара Миранда. Една област во која Миранда секогаш доминира е работата на која Енди никогаш целосно не успеа да и се посвети. Наместо тоа, таа секогаш им се жалеше на колегите за Миранда и не успеа да ги оствари сопствените професионални амбиции.

Пред да патуваат за Париз, Миранда носи деловна одлука да ја унапреди Енди во сениор личен асистент, а Енди сака да го одбие ова унапредување само затоа што Емили, сениор асистентката на Миранда, повеќе сака да оди во Париз. Таа попушта само кога Миранда ќе и каже дека доколку ја одбие оваа понуда, тогаш во нејзините очи Енди ќе изгледа како несериозна кога станува збор за унапредување на нејзината кариера, што е фер!

Во Париз, Миранда нуди да и биде ментор на Енди, бидејќи се гледа самата себеси во неа и открива дека "Сите сакаат да бидат како нас“ и има цел да ја воведе Енди уште подлабоко во нејзиниот свет.

Откако Енди го фрла својот BlackBerry телефон во париската фонтана како синоним за одбивање на оваа понуда и давање отказ, Миранда сè уште ја почитува Енди доволно за да и даде позитивна препорака.

Интервјуто за новата работа на Енди е среќниот крај на филмот, но, тоа не треба да биде така.

Под водството на Миранда, вработените работат со предубедувања дека успехот зависи од тоа кого го познавате. Како пример ги посочувам Емили и Најџел кои мислат дека нивната близина до Миранда ќе им помогне во моменти кога ќе треба да бидат унапредени во работата.

„Кога ќе дојде вистинското време, таа ќе ми врати“, вели Најџел откако ја губи шансата за работата од соништата, а Емили ова го доловува со реченицата дека „Ако работиш една година за неа, можеш да се вработиш во било кое списание што го сакаш“.

Иако Енди го одбива животот на Миранда, таа сепак има корист од зборот на Миранда. По напуштањето на Ранвеј, Енди аплицира за работа во весник до кој Миранда испраќа позитивна препорака преку факс до главниот уредник на весникот во која вели дека од сите асистенти што ги имала, Енди е убедливо нејзиното најголемо разочарување, и ако не ја вработи, тогаш тој е идиот.

Последната сцена има за цел да прикаже дека Енди конечно добива работа што соодветствува со нејзините вредности, но исто така ни покажува дека се уште е поважно кого познавате, отколку тоа што го знаете.

За крај, доколку не сте имале можност да го погледнале овој филм топло ви препорачувам тоа да го сторите.

Погледнете го трејлерот за „Ѓаволот носи Прада“:

June 15, 2023

Мистериозниот случај во Стајлс

Не знам дали повеќето знаете, но еве ќе споделам тука со вас дека сум мега обожавател на писателката Агата Кристи - Кралицата на крими романите и секако омилен лик од нејзините дела ми е симпатичниот, заоблен, низок и мустаќест Белгиски детектив Херкул Поаро.

Низ годините имам прочитано разни Херкул Поаро мистерии и секоја ме оставала подеднакво без здив.

Па така, решив како еден вљубеник во нејзиниот Поаро серијал на книги да напишам две објави со кои ќе и одадам почит на мојата омилена писателка.

Ќе се потрудам накратко да ви насликам една слика за тоа што треба да очекувате доколку се решите да го прочитате првиот крими роман на Агата Кристи - "Мистериозниот случај во Стајлс".

Како што напоменав, "Мистериозниот случај во Стајлс" од Агата Кристи е првиот роман во кој се среќаваме со ликот на Херкул Поаро. Оваа книга е напишана пред скоро 103 години и до ден денес се чита и препрочитува низ светот и продолжува да ја фасцинира својата читателска публика.

Дејството на овој роман се одвива во Англија за време на Првата светска војна на имотот Стајлс Корт, каде што живеат повеќе членови од семејството на Емили Инглторп. Таа го има наследено имотот од нејзиниот прв сопруг, покојниот господин Кавендиш.

Едно утро Емили ја наоѓаат мртва, со голема веројатност дека била отруена, што само по себе веднаш станува мистерија. Се работи за очигледно убиство, но со оглед на тоа што нејзината соба е заклучена однатре, не се знае кој успеал да го стори злосторството.

Морам да признаам дека на прв поглед се сомневав во сите ликови!

За Херкул Поаро мотивот за убиството на Емили Инглторп е нејзиното богатство, а осомничени се речиси сите од фамилијата: нејзиниот млад сопруг Алфред Инглторп, посиноците Џон и Лоренс Кавендиш, како и Мери, сопругата на Џон, Синтија, штитеничката на Емили, и Евелин, нејзината верна придружничка.

Класичниот англиски јазик на кој е напишан овој мистериозен роман го обожавам и одсекогаш ме фасцинирал тој временски период во кој и се одвива дејството во книгата.

Навистина уживав додека го читав овој роман. Воопшто не очекував дека убиецот ќе биде тој кој се испостави и многу ми се допадна како додека траеше решавањето на случајот Херкул му намнисуваше, односно индицираше на својот пријател Хејстингс, трудејќи се да го наведе да дојде до истиот заклучок на крајот.

Оваа книга е преведена и на македонски јазик и можете да ја пронајдете и купите во сите Литература продавници низ Скопје и во Битола, па дури и онлајн на нивниот вебсајт.

Доколку сте поголем љубител на ТВ сериите, отколку на читањето книги, тогаш за вас имам уште еден предлог.

Погледнете ја истоимената епизода од серијалот Agatha Christie's Poirot и доживејте ја приказната:

May 14, 2023

Лорин - Новата Евровизиска Кралица

Уште кога за прв пат ја слушнав оваа песна пред некои 2 месеци додека ја изведуваше на домашниот избор за песна во Шведска знаев дека девојкава ќе добие повторно шанса да ја претставува својата земја и дека повторно ќе и донесе победа.

Па така и бидна...

Лорин, мојата скоро па имењачка, по втор пат стана победник на Евровизија, што ја прави првата жена која 2 пати е крунисана како победничка на престижниот музички настан. Лорин претходно победи на Евровизија во Баку во 2012 година, со нејзиниот хит „Еуфорија“ кој и ја промени кариерата. Нејзината последна победа значи дека Шведска се изедначува со Ирска за најмногу победи стекнати на музичкиот натпревар. Ова е седма победа на Шведска и одбележува точно 50 години откако АББА победи со „Ватерло“ на Евровизија, каде што групата се стекна со мегапопуларноста која ја ужива до ден денес.

Шоуто се одржа во Велика Британија за прв пат по повеќе од две децении, откако земјата која беше втора минатата година се понуди да се справи со должностите да биде домаќин на Евровизија оваа година во име на победниците од 2022 година, Украина. Слоганот на настанот беше "Oбединети со музика" и целиот настан беше крајно емотивен, барем така јас го доживеав.

Многу се внимаваше на фактот Украина да виде претставена во најдобро светло со свои водители, артисти и знаменитости на градот Киев. Исто така, многу убав гест од страна на Британската влада беше тоа што беа ставени на располагање 3.000 билети по намалени цени оваа недела за раселените лица од земјата, па така арената во Ливерпул беше преплавена со украински фанови.

Да се навратам повторно на ѕвездата на вечерта, прекрасната Лорин, која за мене покажа и докажа дека едноставноставниот перформанс, искрената емоција и силиот вокал се клуч до победа на музичкиот настан.

Да, Евровизија веќе со години не е тоа што некогаш била и стана еден премногу исполитизиран настан, но сепак, стојам зад мојот став дека доколку артистот е квалитетен и ги поседува овие 3 работи кои претходно ги наведов, има сериозно јаки шанси да стигне до победа.

Јас лично обожавам да слушам музика која трае, која остава своја трага низ времето и која секогаш кога ќе ја слушнам ми прави да се чувствувам како прв пат да ја слушам и доживувам емоцијата која артистот ја искажува.

Безвременска! Тоа е Лорин за мене.

Верувам дека како што нејзиниот сингл "Еуфорија" сеуште се врти по радио станиците 11 години по нејзината прва победа и ја направи мегапопуларна ѕвезда, така ќе биде и овој пат со победничката песна - "Тетоважа".